Even voorstellen

Leuk dat je mijn blog bezoekt! Om te weten wie achter deze blog zit wil ik me eerst even voorstellen. Ik ben Eveline een 23-jarige student die tot ongeveer een jaar geleden een “normaal” onbezorgd leven leidde. Ik studeerde, werkte, sporten en had daarnaast ook nog een sociaal leven.

Dit veranderde allemaal nadat ik op 23 oktober 2020 ziek werd. Met de dag werd ik zieker zonder te weten waar ik last van had. Op 26 oktober liet ik me testen op covid-19 en ontving ik twee dagen later een positieve uitslag. Dit alles is natuurlijk supervervelend, maar de gevolgen waren nog vervelender.

Nadat ik maar niet beter werd, ben ik gestart met fysiotherapie. Helaas zonder resultaat. Met het verstrijken van de maanden werd er wel steeds meer bekend over wat er nou eigenlijk aan de hand was. Tot april dacht ik dat er gewoon iets niet klopte met mij. Na een gesprek met mijn arts bleek dat mijn autonoom zenuwstelsel na mijn besmetting met covid-19 ontregeld was. Dit verklaarde een hoop, maar eigenlijk kon ik vrij weinig met deze informatie; ik moest gewoon wachten tot het voorbij was.

Mijn ouders hebben toen met mij de keuze gemaakt om, na zeven maanden, een rolstoel te nemen. Ik vond dit in eerste instantie supergênant, maar wat is het fijn om na al die tijd binnen te hebben gezeten eindelijk naar buiten te kunnen.

De avonturen met de rolstoel die hierop volgden, hebben geleid tot het schrijven van deze blog. Wanneer je gewoon kunt lopen en niet afhankelijk bent van een ander, is het leven eigenlijk heel simpel. Je hoeft nergens over na te denken en kunt gewoon gáán. Wanneer je mindervalide wordt, verandert dit. Ik kan weliswaar niet over ieder stoeprandje rollen zonder gelanceerd te worden; de deuren zijn doorgaans te zwaar en te ver weg om zelfstandig open te doen en de lift is een zoektocht op zich, maar er is altijd hulp. Op iedere hoek van de straat zijn wel vriendelijke omstanders die mij met een glimlach van dienst willen zijn. Een meewarige glimlach, maar toch een glimlach.

Ik schrijf deze blog voornamelijk over mijn ervaringen in de culturele sector. Dit omdat ik me vaker bevind in deze sector en omdat mij opviel hoe vaak er hier dingen misgaan.

Naast dat ik veel dingen zal vertellen over de dingen die fout gaan wil ik ook vertellen wat mij opviel wat juist wel goed ging. En natuurlijk wil ik graag de leuke en grappige momenten delen. Het leven is namelijk een stuk leuker als je ook kan lachen om de dingen die fout gaan.